Księga Życia Jeruzalem

Księga Życia Jeruzalem, napisana przez brata Pierre-Marie Delfieux w celu wytyczenia drogi braci i sióstr Jeruzalem, jest czymś więcej niż regułą monastyczną: są to wskazówki duchowe, które skierowane są do wszystkich wrażliwych na wymiar miejski i powszechny wszelkiego chrześcijańskiego powołania i szukających życia « w sercu miast, w sercu Boga ».

Sięgając do tradycji pierwszych wspólnot chrześcijańskich w Jerozolimie, strony te przypominają wszystkim, jak i dlaczego kochać, modlić się, pracować, przyjmować innych i zachowywać milczenie, jak i dlaczego być czystymi, ubogimi, posłusznymi i radosnymi w sercu świata i w Kościele, żyć tym wszystkim w rytmie miasta. To program na życie, jaki zawiera nazwa Jeruzalem, miasto ofiarowane przez Boga ludziom i zbudowane przez ludzi dla Boga.

Co zawiera ?

Księga Życia Jeruzalem składa się z trzech obszernych części: „Wspólnoty”, „Monastyczne”, „Jeruzalem”, podzielonych każda na pięć rozdziałów. Pierwsza część jest przedstawieniem najważniejszych zasad, na jakich opiera się wybór życia Wspólnot: Miłość, Modlitwa, Praca, Milczenie, Przyjmowanie. Druga część omawia fundamenty życia monastycznego: Mnisi i mniszki, Czystość, Ubóstwo, Posłuszeństwo, Pokora. Ostatnia część przedstawia to, co jest szczególne dla Wspólnot Jerozolimskich: W sercu miast, W sercu świata, W Kościele, Jeruzalem, Radość.

Fragmenty

15 rozdziałów, aby nauczyć się kochać

Wspólnoty

Miłość

Kochaj.

Całą swoją istotą przyjmuj miłość, którą Bóg pierwszy Cię obdarza. Trwaj zawsze w tej pewności – jedynej zdolnej nadać sens, moc i radość twojemu życiu: Jego miłość do ciebie nie przeminie; przymierze pokoju, które z tobą zawarł, nie zachwieje się. Dary i wezwania Boże są nieodwołalne. Twoje imię wyrył On na dłoniach swoich rąk.

Dusza twoja dniem i nocą niech będzie napełniona ową miłującą obecnością Pana, a będziesz żył. Mocny radością Bożego zamieszkania w tobie i wspierany potęgą tej miłości nigdy nie osłabniesz.

Modlitwa

Módl się.

Jezus się modlił, więc módl się i ty.

Całe Jego życie skierowane było ku Ojcu jako nieustanna ofiara, wsłuchiwanie się, wewnętrzny hymn uwielbienia, miłości, dziękczynienia i odwiecznego wstawiania się za ludźmi. Przez modlitwę był On tak scalony i tak zjednoczony z Ojcem, że mógł o sobie powiedzieć: Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. W tym znaczeniu jest On mnichem doskonałym, a więc twoim jedynym wzorem.

Wybierał On szczególne miejsca i chwile, by jeszcze bardziej nasilić i objawić swoją modlitwę: modlił się w Świątyni, na górze, na pustyni, w odosobnieniu lub po prostu w jakimś momencie dnia lub miejscu drogi. Zarówno w dzień, jak i w nocy, sam lub ze swymi uczniami, Jezus się modlił.

Dzięki tej relacji nieustannej miłości i dzięki tym uprzywilejowanym miejscom i chwilom rozwijało się Jego synowskie życie i promieniowało światło Jego świętości. Widząc Go, można było widzieć Ojca.

Jeśli więc ty, bracie i siostro, będący synem i córką tego samego Ojca, chcesz wiedzieć jak, dlaczego i kiedy się modlić, patrz na Jezusa i niestrudzenie czyń to samo, co On, bo tylko On może cię nauczyć modlitwy.

Praca

Pracuj.

Poprzez twoją pracę spotykaj i naśladuj twego Boga. Ojciec, który stwarza, sądzi i podtrzymuje świat, pracuje. Syn, który stał się cieślą, a przez swe Słowo utrzymuje w istnieniu wszechświat, pracuje. Duch, który działa niestrudzenie, odnawiając ludzkie serca oraz oblicze ziemi, pracuje. Raduj się więc, że poprzez pracę żyjesz na obraz Boga.

Aby włączyć się w dzieło wydoskonalania Jego stworzenia i czynienia sobie ziemi poddaną; aby uczestniczyć w Jego odkupieniu, zdobywając z Bożego rozkazu swój chleb w pocie czoła, synu Adama, trudź się, pracując własnymi rękami.

Dzięki twej pracy przeżywaj codzienną paschę – przejście od trudu do ofiary, od przymusu do akceptacji, a z człowieka poddanego stań się synowskim współpracownikiem. Niech cała twoja istota, w ten sposób zjednoczona, czyni wszystko na chwałę Boga.

W ten sposób poprzez pracę będziesz się jednocześnie rozwijał i oczyszczał, będziesz solidarny z ludźmi i bliski swemu Bogu.

Cisza

Wejdź w tajemnicę ciszy.

Celem twojego życia nie jest milczenie, lecz miłowanie twych braci i sióstr, poznanie samego siebie i przyjmowanie twego Boga. Musisz nauczyć się słuchać, wchodzić w głąb siebie i wznosić się ponad siebie.

Do tego wszystkiego zaprasza cię cisza. Szukaj jej więc z miłością i czujnie.

Nie dowierzaj jednak fałszywemu milczeniu: twoje milczenie nie może być ani małomównością, ani ponuractwem, ani zachowywaniem jedynie dyscypliny, ani systematyczne, ani sztywne czy ospałe.

Prawdziwe milczenie otwiera cię na pokój, na adorację, na miłość.

Przeżywaj twe milczenie, a nie jedynie znoś je. Będziesz je miłował jedynie wówczas, jeśli poznałeś jego wartość i cenę. Żadna teoria nie zdoła cię o tym przekonać. Ale kiedy go zakosztujesz, nie będziesz już potrafił się bez niego obejść.

Módl się więc, by prosić o łaskę prawdziwej ciszy, której tajemnicę poznała Maryja – ta, która zachowywała wiernie wszystkie sprawy i rozważała je w swoim sercu.

Przyjmowanie

Przyjmuj i dziel się.

Bóg stał się człowiekiem, abyś w człowieku odkrył Boga. Przyjmując ludzi, spotykasz więc Boga.

Kto przyjmuje podobnego sobie, w rzeczywistości przyjmuje Chrystusa, a kto Jego przyjmuje, przyjmuje Tego, który Go posłał.

Tym samym rzeczywiście spotyka on Ojca, którego nikt nigdy nie widział. W ten sposób przyjmowanie i dzielenie się w zadziwiający sposób otwierają na kontemplację Boga.

Otóż podobnie jak Bóg sam jest jednocześnie przyjmowaniem i udzielaniem się, tak i ty – żyjąc tym wymogiem – działasz jak On i jesteś przedziwnie prowadzony do naśladowania Boga.

Bóg wydrążył w tobie wielką przestrzeń i złożył prawdziwy skarb. Odtąd masz więc podwójny obowiązek przyjmowania i dawania. Dzielenia się skarbem Królestwa, które jest w tobie, i rozszerzania przestrzeni twego namiotu dla tych, którzy znajdują się wokół ciebie.

Monastyczne

Mnisi i mniszki

Życie monastyczne jest obecnością dla Boga.

Jesteśmy zanurzeni w misterium: przed nami, w nas, ponad nami istnieje Ktoś. Bóg Jest. Jest tutaj i mówi. Mówi do ciebie, a ty żyjesz pod Jego spojrzeniem. Mnich stara się żyć w obecności tej Osoby par excellence, będącej równocześnie „Ty”, ku której kieruje on całą swą miłość, i „Ja”, który pierwszy zwraca się ku niemu z czystej miłości. Bóg wezwał cię po imieniu, ty zaś ośmielasz się nazywać Go Jego imieniem. Wiesz, że twoje imię zostało wyryte na Jego boskich dłoniach i pozwalasz Panu wyryć Jego Boże imię na twym czole, przywiązać Jego Prawo do twej ręki. Dla mnicha, mniszki, wszystko, zawsze i wszędzie rządzi się tajemnicą owej wszechobecności – do tego stopnia, że wszystko, co mówi, myśli, czyni jest tym przemienione. Dla mnicha, mniszki, wszystko jest darem. Wszystko jest ikoną Boga. Nic i nikt nie jest ważniejszy od tej miłości, nic nie jest profanum, wszystko jest sacrum – nie czymś sakralizowanym lecz konsekrowanym. Najmniejsza rzecz, najkrótsza chwila, każde wydarzenie kieruje ku tej Obecności i zaprasza do wielkiego skupienia. Kontakty i spotkania zostają w ten sposób przemienione, rozświetlone tym światłem, przejrzyste dla tej jasności, przez cały dzień wszystko ubłogosławione jest błogosławieństwami, zarówno czas jak i przestrzeń na nowo stają się święte; a wszystkie elementy twego życia muszą zostać jakby rozłożone, przetopione i odtworzone, by na nowo złączył je ogień Boży. Jeśli jesteś mnichem, Bóg jest dla ciebie wszystkim.

Czystość

Twój celibat konsekrowany nie zaprzecza ciału, ale je rozwija, nadając mu jego najgłębszy i ostateczny sens na wzór Słowa, które stało się ciałem, wzywając nas wszystkich do stania się jednym Ciałem. Ponieważ twoje ciało jest świątynią Ducha Świętego, który w tobie mieszka, i ponieważ nie należysz do siebie, chwal Boga w twoim ciele. Nie tylko twoje ciało jest dla Pana, co powinno cię zachwycać, ale również Pan jest dla twego ciała, co musi napełniać cię entuzjazmem. Bóg trwa w tobie, a ty w Nim. Świadom tego Bożego daru, przeżywaj w pełni twój dar dla Boga.

Przez umiłowanie czystości otwórz się na światło i radość, zgodnie z obietnicą Jezusa skierowaną do serc czystych, które ujrzą Boga. Dzięki temu twoje życie będzie promieniować Obecnością, objawiać tajemnicę intymności, czerpać w sobie tajemnicę dynamizmu, pokój prawdziwego rozkwitu.

Ubóstwo

Droga, która cię wiedzie do prawdziwego bogactwa prowadzi odtąd przez paschę ubóstwa. Idź więc za Chrystusem, który będąc bogatym, stał się ubogim, aby cię ubóstwem swoim ubogacić. Bóg rządzi ubogimi w sprawiedliwości i wskazuje im drogę. Wiedząc o tym, będziesz mógł zgodzić się wszystko utracić, byle Chrystusa pozyskać. Twoje ubóstwo nie jest już teorią, ani praktyką, ani nawet ideałem – jest obliczem: Bóg dla ciebie stał się ubogi w Jezusie Chrystusie. Kontemplując to oblicze zrozumiesz prawdziwy sens tajemnicy ubóstwa.

Oprzyj się na tej mądrości. Wzmocnij się tą nadzieją. Kontempluj to oblicze, aby się do niego upodobnić.

Będziesz mógł wówczas zacząć stawać się ubogi Jego śladem, godząc się, jak On, wszystko otrzymać i wszystko oddać. Wszystko oddać z miłości i wszystko otrzymać w pokorze.

Posłuszeństwo

W ten sposób posłuszeństwo da ci radość i pokój. Będąc posłusznym, nie umniejszasz się, lecz wzrastasz; nie zacieśniasz się, ale rozszerzasz. Miłość Boga mieszka w tobie, a Jego wola, kierując twoim życiem, udziela mu ukojenia i radości.

Posłuszeństwo pragnie cię całego oświecić. Otwórz mu głębię twego serca, a będzie ono promieniować także na twojej twarzy: przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy.

I wreszcie posłuszeństwo uczyni cię prawdziwym synem. W twoim sercu otwartym, dyspozycyjnym, wyzwolonym, Ojciec może odtąd przemawiać jak do własnego syna. A ty, dzięki pomocy owego Ducha nowego, któremu posłuszeństwo pozwoliło przyjść do twego serca z ciała, możesz ze swej strony ośmielić się nazywać Go najczulszym z imion, jakie zdolne są wymówić twoje wargi : Abba! Ojcze! Będąc synem w Synu, widzisz Ojca, a On słucha cię i miłuje.

Pokora

Miej świadomość, że w każdej chwili Bóg spogląda na ciebie z wyżyn nieba i że wszystkie twoje czyny odsłonięte są przed Jego oczami, a dzięki tej bojaźni nauczysz się pokornie przyjmowania od Boga udziału w Jego czuwającej Świętości. To wielka łaska żyć nieustannie myślą o spoczywającym na tobie Bożym spojrzeniu. Zgódź się pokornie na to, że jesteś przenikany aż do głębi serca i że znane są twe najdrobniejsze myśli, a będziesz prowadzony i chroniony. Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi, szukajcie pokory, może ukryjecie się w dzień Jego gniewu. Dalecy od wszelkiej trwogi.

W ten sposób pokora prowadzi do miłości doskonałej.

Jeruzalem

W sercu miast

Umiej także kontemplować piękno i świętość miasta, w którym Bóg przebywa i w którym cię umieścił. W sercu miasta wznoś w górę dwa ramiona – uwielbienia i błagania. Każdego dnia przyzywaj nań błogosławieństwo Boże. Wysławiaj Najwyższego za wszystkich świętych, którzy w nim mieszkają i uświęcają je.

W obliczu tak rozlicznych samotności i tragicznego wyobcowania przeżywaj pośród twych braci i sióstr prawdziwą samotność, którą Boża łaska napełnia radością; prawdziwą komunię, którą tworzy modlitwa pomimo rozłąki i nieobecności bliskich.

Z biegiem czasu miasto doświadczy cię, oczyści, uświęci. A ty, podobnie jak Bóg, poślubisz je. Ono tak samo potrzebuje ciebie, jak ty jego. Pan sam powraca do miasta i pragnie zamieszkać pośrodku Jeruzalem!

W sercu świata

Szukanie Boga – jedynie koniecznego – wiedzie przez człowieka, bo człowiek jest obrazem Boga, Ciałem Chrystusa i Świątynią Ducha. Na tym świecie, w którym wszystko przemija, Bóg sam wystarcza. Ale Bóg sam zstąpił na świat i nas w nim umieścił.

Śladem Chrystusa, który uczynił swoje życie nieustanną walką ze światem, a równocześnie głębokim wcieleniem w serce jego codziennej rzeczywistości, twoje powołanie monastyczne, wzywając cię do kroczenia za Nim i służenia Mu, zaprasza cię do szukania oblicza Boga tam, gdzie On się znajduje – w sercu świata, i do toczenia w nim tej samej walki.

Gdy stajesz się mnichem czy mniszką, Jezus wzywa cię najpierw nie do ucieczki od świata, ale do tego, byś strzegł się Złego. Jak Ojciec posłał Jezusa na świat, tak On ciebie posyła na świat. Taki jest testament Testamentu Syna Bożego, który stał się człowiekiem.

W Kościele

Ta przynależność do Kościoła wyraża się przez więź z episkopatem.

Nie mamy tworzyć kościoła w Kościele, ale być komórką Kościoła w jednym i świętym Kościele. Żyj literą i duchem tego, co zostało zapisane w Konstytucjach twego Instytutu – strzegą one twej specyfiki monastycznej w niezbędnej autonomii, a zarazem podkreślają twą przynależność do miejscowego Kościoła, dzięki któremu istniejesz, któremu służysz i do którego należysz.

Jeruzalem

Czytając Pismo, śpiewając psalmy, medytując proroków, idąc śladem Chrystusa w Ewangelii pozwól, niech cię „Jeruzalem” naucza. To imię stanie się dla ciebie jakby kluczem do Pisma świętego, nieustannym wezwaniem do nawrócenia, skruchy, uwielbienia, świętości, radości.

Otrzymałeś to imię w tajemnicy swego serca, gdy kończył się czterdziestodniowy czas pokuty, w noc paschalną. Oficjalnie otrzymałeś je od Kościoła na zakończenie czterdziestodniowego okresu radości, w świetle Pięćdziesiątnicy. Niech co roku Jeruzalem dodaje ci odwagi do przeżywania tej podwójnej drogi ascezy i uwielbienia na pamiątkę owych błogosławionych dni, gdy imię to zostało ci dane. W radości Chrystusa zmartwychwstałego i w świetle Ducha Uświęciciela.

Radość

Żyjąc w miłości, wywołuj radość w każdym ze swych braci i sióstr oraz w sobie samym. Poprzez promieniowanie wspólnotowej radości stań się wraz z nimi znakiem obecności Boga, który pragnie odnowić cię swoją Miłością i tańczyć dla ciebie z okrzykami radości jak w dzień uroczystego święta.

Nic tak nie zasmuca, jak niezgoda, podejrzliwość, szemrania, zazdrości. Przeciwnie, przebaczenie, wzajemna pomoc, współczucie, pokora są źródłem wesela. Aby żyć w radości, żyjmy więc w jedności, dopełniając radość zgodnością naszych uczuć. Każdego dnia prośmy o łaskę radości dla każdego członka wspólnoty. Proście, a otrzymacie i wasza radość będzie pełna.

Kup egzemplarz

Księgi Życia Jeruzalem

Wydawnictwo: APOSTOLICUM, Ząbki
Liczba stron : 150
Data wydania: 2012
ISBN: 978-83-7031-797-3

Monastica Sklep Monastyczny
ul. Łazienkowska 14, 00-449 Warszawa
662 873 258
sklepmonastyczny.pl