Drogie Siostry i Bracia,
W październiku tego roku papież Franciszek zainaugurował XVI Plenarny Synod Biskupów, zwany popularnie Synodem o synodalności, czyli o kształtowaniu na nowo wspólnej drogi całego Kościoła, w różnorodności, ale i w jedności, tak by przekroczyć i pokonać wiele bolesnych podziałów, braków komunikacji i porozumienia, błędów, rutyny i skostnienia. Nie wedle naszego uznania, ale wsłuchując się w natchnienia Ducha Świętego. Dlatego tak ważne jest, by zaznaczyć jak ważną rolę w całym tym procesie ma pełnić modlitwa – za Kościół, za Synod i wszystkich biorących w nim udział.
Do udziału w tym Synodzie zaproszeni są wszyscy wierzący, dlatego i my chcemy się włączyć w prace synodalne, zebrać pytania, wypowiedzi z naszego “środowiska Łazienkowskiej 14” i opracować podsumowujący te wypowiedzi raport synodalny. Pragniemy jak najszybciej dać sposobność i przestrzeń każdemu, kto chciałby współtworzyć „grono synodalne” i przekazać cząstkę siebie innym. Aby Synod rzeczywiście mógł być Synodem, wszyscy, którym zależy na dobru Kościoła i którzy kochają Kościół – lub przynajmniej nie jest im on obojętny, zaproszeni są, by poczuć się zań odpowiedzialni – teraz i w przyszłości.
W grupie osób, które zaczęły oddolnie rozmawiać o możliwości organizacji spotkań synodalnych – tutaj, lokalnie – powstał zarys pomysłu, który zdążył już nabrać kształtu. Mamy propozycję, skierowaną do wszystkich, którzy czują się związani z Kościołem Matki Bożej Jerozolimskiej, z Łazienkowską 14, by w 1. etapie „naszego Synodu” złożyć w formie pisemnej pytania dotyczące Kościoła, na które chcielibyśmy wspólnie poszukać odpowiedzi.
Zresztą nie chodzi tylko o pytania. To może być opis marzeń oraz pragnień dotyczących Kościoła. To mogą być sugestie, wątpliwości, bolączki. To mogą być konkretne propozycje rozwiązań odnośnie m.in. do komunikacji, do współpracy we wspólnocie Kościoła, do funkcjonowania Kościoła w szybko zmieniającym się społeczeństwie i świecie. Podzielcie się tym, co jest dla Was cenne, co budzi radość, pozwala marzyć, a także tym, co trudne, co boli, nad czym chcielibyście się pochylić, by wypracować drogi rozwiązania istniejących problemów. Można spojrzeć szeroko na cały Kościół powszechny, ale też węziej – na wymiar diecezjalny, parafialny czy choćby na naszą tutejszą wspólnotę.
Wasze wypowiedzi możecie wrzucać do specjalnie przygotowanej skrzynki umieszczonej z tyłu kościoła, przy figurze św. Józefa, lub wysyłać na adres mailowy do 20 stycznia: synod.mwj@gmail.com Pozwolą nam one zorientować się w tym, co jest dla Was istotne i posłużą do wyłonienia kilku tematycznych grup dyskusyjnych, które następnie zajmą się pogłębianiem zasygnalizowanej problematyki.
Tutaj znajdziecie pytania synodalne
Pierwsze walne spotkanie o charakterze organizacyjnym odbędzie się 23 stycznia 2022 roku w niedzielę po Mszy Świętej, czyli ok. godz. 12:30. Wtedy właśnie, po symbolicznym poczęstunku, będziemy mogli już w sposób bardziej konkretny wybrać tą czy inną grupę dyskusyjną, animowaną przez wybrane do tego osoby, a przebieg tej dyskusji, tego dzielenia, będzie notował sekretarz lub sekretarka, aby utrwalić na piśmie to, co według zgromadzonych okaże się istotne – ważne dla Kościoła, niezbędne dla jego misji.
Powstałe grupy będą mogły kontynuować spotkania do marca przyszłego roku, tak by pod koniec tego miesiąca można było rozpocząć oficjalną redakcję raportu synodalnego z Łazienkowskiej 14. Zostanie on przesłany dalej, do Diecezji, i będzie podstawą do pracy na następnych etapach prac synodalnych.
Dlatego wielka prośba: piszcie. Z miłości, troski i dbałości o Kościół, wspólny dom. Pax Christi!
Z Vademucum Synodu o synodalności:
Przynagla nas i prowadzi pytanie podstawowe: jak dzisiaj, na różnych poziomach (od lokalnego do powszechnego), realizuje się owo „podążanie razem”, które pozwala Kościołowi głosić Ewangelię, zgodnie z powierzoną mu misją, i do podjęcia jakich działań zaprasza nas Duch Święty, abyśmy wzrastali jako Kościół synodalny? (DP, 2).
W tym świetle zadaniem obecnego Synodu jest wsłuchanie się, jako cały Lud Boży, w to, co Duch Święty mówi do Kościoła. Czynimy to poprzez wspólne słuchanie Słowa Bożego zawartego w Piśmie Świętym i żywej Tradycji Kościoła, a następnie poprzez słuchanie siebie nawzajem, a zwłaszcza tych, którzy znajdują się na marginesie, rozeznając znaki czasu. W istocie, cały proces synodalny ma na celu rozwijanie żywego doświadczenia rozeznawania, uczestnictwa i współodpowiedzialności, w którym różnorodność darów łączy się dla misji Kościoła w świecie. W tym sensie jest oczywiste, że celem Synodu nie jest tworzenie dokumentów, ale to, by „zrodziły się marzenia, powstały proroctwa i wizje, rozkwitły nadzieje, umocniła się ufność, 10 zostały opatrzone rany, nawiązały się relacje, wstał świt nadziei, by uczono się od siebie nawzajem i budowano pozytywną wyobraźnię, która oświeci umysły, rozpali serca, przywróci rękom siły” (DP, 32).
Wsłuchiwanie się w głos całego Ludu Bożego pomoże Kościołowi podejmować decyzje duszpasterskie, które będą jak najlepiej odpowiadały woli Bożej (MKT, Syn., 68). Ostateczną perspektywą, która ma ukierunkować synodalną drogę Kościoła, jest służba na rzecz dialogu Boga z ludzkością (DV, 2) i podążanie razem ku Królestwu Bożemu (por. LG, 9; RM, 20). W końcu, niniejszy proces synodalny zmierza w kierunku Kościoła, który bardziej owocnie służy nadejściu królestwa niebieskiego.
Proces Synodalny jest przede wszystkim procesem duchowym. Nie jest on mechanicznym zbieraniem danych ani serią spotkań i debat. Synodalne słuchanie jest ukierunkowane na rozeznawanie. Wymaga od nas uczenia się i ćwiczenia w sztuce osobistego i wspólnotowego rozeznawania. Słuchamy siebie nawzajem, tradycji wiary i znaków czasu, aby rozeznać, co Bóg mówi do nas wszystkich. Papież Franciszek tak charakteryzuje dwa powiązane ze sobą cele procesu słuchania: „słuchania Boga, aż po usłyszenie z Nim krzyku ludu; słuchania ludu, aż po odkrycie w nim tego, do czego wzywa nas Bóg” (Przemówienie Papieża Franciszka podczas uroczystości upamiętniającej 50. rocznicę ustanowienia Synodu Biskupów, 17 października 2015 rok).
Modlitwa za Synod
Stajemy przed Tobą, Duchu Święty,
zgromadzeni w Imię Twoje.
Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz;
zamieszkaj w naszych sercach,
naucz nas drogi, którą mamy iść
i jak mamy nią podążać.
Jesteśmy słabi i grzeszni;
nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.
Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę,
albo stronniczość wpływała na nasze działania.
Niech w Tobie odnajdziemy naszą jedność,
abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego,
i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy
i tego, co jest słuszne.
O to wszystko prosimy Ciebie,
który działasz w każdym miejscu i czasie,
w komunii Ojca i Syna,
na wieki wieków. Amen.
